ада́птар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ада́птар ада́птары
Р. ада́птара ада́птараў
Д. ада́птару ада́птарам
В. ада́птар ада́птары
Т. ада́птарам ада́птарамі
М. ада́птары ада́птарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ада́птар м. ада́птер

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ада́птар, ‑а, м.

1. Прылада для электраакустычнага ўзнаўлення механічных запісаў гуку; гуказдымальнік.

2. Спецыяльная касета для ўтрымання плоскіх фотаплёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуказдыма́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Прыбор для перадачы запісу грамафонных пласцінак на рэпрадуктар радыёпрыёмніка; адаптар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ада́птер техн. ада́птар, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуказдыма́льнік, ‑а, м.

Прылада для ўзнаўлення гукавога запісу; адаптар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)