адапну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Тое, што і адпяць.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адапну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адапну́ адапнё́м
2-я ас. адапне́ш адапняце́
3-я ас. адапне́ адапну́ць
Прошлы час
м. адапну́ў адапну́лі
ж. адапну́ла
н. адапну́ла
Загадны лад
2-я ас. адапні́ адапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адапну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адапну́ць сов., см. адпя́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адапну́ць, ‑пну, ‑пнеш, ‑пне; ‑пнём, ‑пняце; зак., што.

Тое, што і адпяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адапнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпя́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адапну́ адапнё́м
2-я ас. адапне́ш адапняце́
3-я ас. адапне́ адапну́ць
Прошлы час
м. адпя́ў адпя́лі
ж. адпя́ла
н. адпя́ла
Загадны лад
2-я ас. адапні́ адапні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адпя́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адпя́ць, адапну́, адапне́ш, адапне́; адапнём, адапняце́, адапну́ць; адпя́ў, -пя́ла; адапні́; адпя́ты; зак., каго-што.

1. Аддзяліць, павесіўшы фіранку, штору і пад.

А. сабе куток у хаце.

2. Адвязаць што-н. падцягнутае.

А. падпругу ў каня.

|| незак. адпіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)