адагну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

Выпрастаць, адвярнуць загнутае.

А. цвік.

|| незак. адгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. адгіна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адагну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адагну́ адагнё́м
2-я ас. адагне́ш адагняце́
3-я ас. адагне́ адагну́ць
Прошлы час
м. адагну́ў адагну́лі
ж. адагну́ла
н. адагну́ла
Загадны лад
2-я ас. адагні́ адагні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час адагну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адагну́ць сов. отогну́ть;

а. цвік — отогну́ть гвоздь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адагну́ць, ‑гну, ‑гнеш, ‑гне; ‑гнём, ‑гняце; зак., што.

1. Выпрастаць (што‑н. загнутае). Адагнуць прабой.

2. Згінаючы, адхіліць убок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адгіна́нне гл. адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгіна́ць гл. адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паадгіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і -а́ты; зак., што.

Адагнуць адно за адным усё, многае.

П. цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адагну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадгіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адагнуць адно за другім усё, многае. Паадгінаць цвікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)