адагна́цца, адганю́ся, адго́нішся, адго́ніцца; адгані́ся; зак.

1. Адагнаць каго-н., прымусіць пайсці прэч.

Дзеці лезуць да машыны — не а.

2. Гонячы (жывёлу), аддаліцца, адысці куды-н.

Пастух адагнаўся са статкам на два кіламетры ад вёскі.

|| незак. адганя́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адагна́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. адганю́ся адго́німся
2-я ас. адго́нішся адго́ніцеся
3-я ас. адго́ніцца адго́няцца
Прошлы час
м. адагна́ўся адагна́ліся
ж. адагна́лася
н. адагна́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час адагна́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адагна́цца сов.

1. отби́ться;

ад мух не а. — от мух не отби́ться;

2. (з кім, чым ад каго, чаго или з кім, чым куды) отдали́ться (с кем, чем от кого, чего), удали́ться (с кем, чем куда); угна́ть (кого, что от кого, чего или кого, что куда);

пасту́х ~гна́ўся са ста́ткам на два кіламе́тры ад вёскі — пасту́х угна́л ста́до на два киломе́тра от дере́вни

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адагна́цца, адганюся, адгонішся, адгоніцца; зак.

1. Адагнаць каго‑н., прымусіць пайсці прэч. Хлапчукі абляпілі машыну — не адагнацца. Васілевіч.

2. Гонячы (жывёлу), аддаліцца куды‑н., адысці. Мы з авечкамі адагналіся далей ад дому, каб паказаць, што нас блізка няма. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адганя́цца гл. адагнацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адганя́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да адагнацца.

2. Зал. да адганяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паціра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Час ад часу церціся. Сівы конь у аглоблях паволі хрупаў канюшыну з пярэдняга палукашка і час ад часу, каб адагнацца ад заедзі, паціраўся вялізнай галавой аб спіну гаспадыні. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адганя́цца несов.

1. отбива́ться;

2. (з кім, чым ад каго, чаго или з кім, чым куды) отдаля́ться (с кем, чем от кого, чего), удаля́ться (с кем, чем куда), угоня́ть (кого, что от кого, чего или кого, что куда);

1, 2 см. адагна́цца;

3. страд. отгоня́ться; отводи́ться; угоня́ться; см. адганя́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)