адабра́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. адбярэ́цца адбяру́цца
Прошлы час
м. адабра́ўся адабра́ліся
ж. адабра́лася
н. адабра́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адабра́цца сов., разг. вы́зваться, вы́делиться;

~бра́ліся са́мыя сме́лыя — вы́звались (вы́делились) са́мые сме́лые

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адабра́цца, адбярэцца; зак.

Страціць здольнасць рухацца, дзейнічаць у выніку хваробы ці здранцвець ад напружанай працы або страху, хвалявання і пад. [Якуб Колас] сядзеў за сталом.. і працаваў, пакуль не адбярэцца рука. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одобря́ться страд.

1. адабра́цца, хвалі́цца;

2. адо́брывацца, ухваля́цца; см. одобря́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)