агіта́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. агіта́цыя
Р. агіта́цыі
Д. агіта́цыі
В. агіта́цыю
Т. агіта́цыяй
агіта́цыяю
М. агіта́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агіта́цыя, -і, ж.

1. гл. агітаваць.

2. Дзейнасць, якая мае сваёй мэтай палітычнае ўздзеянне на свядомасць і настрой шырокіх мас, распаўсюджанне сярод іх пэўных ідэй.

Наглядная а.

Перадвыбарная а.

|| прым. агітацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агіта́цыя ж. агита́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агіта́цыя, ‑і, ж.

1. Вусная або праз друк дзейнасць, якая мае сваёй мэтай палітычнае ўздзеянне на свядомасць і настрой мас, распаўсюджванне сярод іх пэўных ідэй і лозунгаў. Камуністычная агітацыя. Масавая палітычная агітацыя. Наглядная агітацыя. Перадвыбарчая агітацыя. Сродкі агітацыі.

2. Разм. Дзеянне паводле дзеясл. агітаваць (у 2 знач.).

[Ад лац. agitatio — прывядзенне ў рух.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Агіта́цыя агітатар (БРС). Новае запазычанне праз рускую мову (Крукоўскі, Уплыў, 80). У рускай мове з нямецкай (XIX ст.). Ст.-бел. агітавацца ’разглядацца на судзе’ (1658) (Булыка, Запазыч.) з іншай семантыкай.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

агітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак.

1. за каго-што і без дап. Займацца агітацыяй (у 2 знач.).

А. за кандыдата ў дэпутаты.

2. каго (што). Пераконваць у чым-н., схіляць да чаго-н., угаворваць (разм.).

А. сябра ісці па ягады.

|| зак. сагітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны (да 2 знач.).

|| наз. агіта́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наво́чны², -ая, -ае (разм.).

Тое, што і наглядны.

Навочная агітацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агита́ция агіта́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агіта́тар

‘тое, пры дапамозе чаго вядзецца агітацыя’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агіта́тар агіта́тары
Р. агіта́тара агіта́тараў
Д. агіта́тару агіта́тарам
В. агіта́тар агіта́тары
Т. агіта́тарам агіта́тарамі
М. агіта́тару агіта́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нагля́дны, -ая, -ае.

1. гл. нагляд.

2. Заснаваны на паказе таго, што вывучаецца.

Н. метад навучання.

Наглядныя дапаможнікі.

3. Пераканаўчы; такі, які можна наглядаць.

Н. прыклад.

Наглядная агітацыя.

|| наз. нагля́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)