агіта́тарка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
агіта́тарка |
агіта́таркі |
| Р. |
агіта́таркі |
агіта́тарак |
| Д. |
агіта́тарцы |
агіта́таркам |
| В. |
агіта́тарку |
агіта́тарак |
| Т. |
агіта́таркай
агіта́таркаю |
агіта́таркамі |
| М. |
агіта́тарцы |
агіта́тарках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агіта́тарка ж., разг. агита́торша
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агіта́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
Асоба, якая займаецца агітацыяй.
|| ж. агіта́тарка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).
|| прым. агіта́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)