агіна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).
Ухіляцца ад чаго-н.; туляцца, гультаяваць.
Адзін працуе, а другі агінаецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агіна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агіна́юся |
агіна́емся |
| 2-я ас. |
агіна́ешся |
агіна́ецеся |
| 3-я ас. |
агіна́ецца |
агіна́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
агіна́ўся |
агіна́ліся |
| ж. |
агіна́лася |
| н. |
агіна́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
агіна́йся |
агіна́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
агіна́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агіна́цца несов., разг. отлы́нивать, уклоня́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Ухіляцца ад непасрэднага ўдзелу ў працы; туляцца, гультаяваць. Усе працуюць старанна, ніхто не агінаецца. Чарнышэвіч. — Раз! Два! Узялі! — чуваць голас Марынчука. Хто пяўся з усяе сілы, а хто агінаўся, а каму проста нельга было даступіцца. С. Александровіч. // Ухіляцца ад адказу, гутаркі, кампаніі і пад. Дзверы на работу замкнуты, падтрымкі няма, кожны агінаецца пры сустрэчы, каб і самому не падпасці пад падазрэнне. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Агіна́цца ’увільваць’ (БРС), ’гультаяваць, туляцца’ (Некр.) да гнуць. Семантычнае развіццё: ’гнуць’ > ’адхіляцца ад прамога шляху’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)