Агі́ль ’вокліч для адгону гусей’ (КТС). Сюды ж агыля (агылʼа) (КСТ). Гл. гыля, агынь.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

А жу́ля, а жу́ля ’вокліч пры адгоне гусей’ (Інстр. III). Няясна. Параўн. агіль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Агы́нь ’вокліч для адгону гусей’ (Бяльк.), сюды ж агыля: агылʼа (КСТ). Гл. агіль, гыля.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Агіра́чваць ’паварочваць назад’ (Сцяшк. МГ). Няясна. Адна з магчымых версій: кантамінацыя абарачваць і агіль (гл.). (Міхневіч, БЛ, 1973, 3, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)