Verbum

анлайнавы слоўнік

агуро́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агуро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м.

Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом і даўгаватым зялёным плодам, а таксама плод гэтай расліны.

Насенне агуркоў.

Маласольныя агуркі.

|| памянш. агуро́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

|| прым. агуро́чны, -ая, -ае.

А. расол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агуро́к, -рка́ м. огуре́ц

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агуро́к, ‑рка, м.

1. Агародная расліна сямейства гарбузовых з паўзучым сцяблом і зялёным прадаўгаватым плодам.

2. Плод гэтай расліны. Насенны агурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Агуро́к, укр. огурок, рус. огурок, огурец, польск. ogórek, славен. ogurek < ст.-грэч. άγουρος, Фасмер, ИОРЯ, 12, 2, 260; Фасмер, 3, 120.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

огуре́ц агуро́к, -рка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

насе́ністы, -ая, -ае.

Які мае многа насення.

Н. агурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жаўтля́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Пераспелы жоўты агурок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маласо́льны, -ая, -ае.

Мала, слаба прасолены.

М. агурок.

|| наз. маласо́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуро́к ж., см. агуро́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)