агрэга́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агрэга́тны |
агрэга́тная |
агрэга́тнае |
агрэга́тныя |
| Р. |
агрэга́тнага |
агрэга́тнай агрэга́тнае |
агрэга́тнага |
агрэга́тных |
| Д. |
агрэга́тнаму |
агрэга́тнай |
агрэга́тнаму |
агрэга́тным |
| В. |
агрэга́тны (неадуш.) агрэга́тнага (адуш.) |
агрэга́тную |
агрэга́тнае |
агрэга́тныя (неадуш.) агрэга́тных (адуш.) |
| Т. |
агрэга́тным |
агрэга́тнай агрэга́тнаю |
агрэга́тным |
агрэга́тнымі |
| М. |
агрэга́тным |
агрэга́тнай |
агрэга́тным |
агрэга́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прыбо́рна-агрэга́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыбо́рна-агрэга́тны |
прыбо́рна-агрэга́тная |
прыбо́рна-агрэга́тнае |
прыбо́рна-агрэга́тныя |
| Р. |
прыбо́рна-агрэга́тнага |
прыбо́рна-агрэга́тнай прыбо́рна-агрэга́тнае |
прыбо́рна-агрэга́тнага |
прыбо́рна-агрэга́тных |
| Д. |
прыбо́рна-агрэга́тнаму |
прыбо́рна-агрэга́тнай |
прыбо́рна-агрэга́тнаму |
прыбо́рна-агрэга́тным |
| В. |
прыбо́рна-агрэга́тны (неадуш.) прыбо́рна-агрэга́тнага (адуш.) |
прыбо́рна-агрэга́тную |
прыбо́рна-агрэга́тнае |
прыбо́рна-агрэга́тныя (неадуш.) прыбо́рна-агрэга́тных (адуш.) |
| Т. |
прыбо́рна-агрэга́тным |
прыбо́рна-агрэга́тнай прыбо́рна-агрэга́тнаю |
прыбо́рна-агрэга́тным |
прыбо́рна-агрэга́тнымі |
| М. |
прыбо́рна-агрэга́тным |
прыбо́рна-агрэга́тнай |
прыбо́рна-агрэга́тным |
прыбо́рна-агрэга́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агрэга́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае асаблівасці агрэгата (агрэгату). Агрэгатныя станкі. Агрэгатны стан рэчыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карда́н, ‑а, м.
1. Прыстасаванне для падвесці, якое дапускае хістанне апор пры захаванні нерухомасці падвешанага цела.
2. Назва некаторых перадатачных прыстасаванняў, валоў (у аўтамабілях, трактарах і інш.). На Мінскім заводзе аўтаматычных ліній зроблены два агрэгатныя станкі, прызначаныя для свідравання і нарэзкі разьбы ў крыжавіне кардана. «Звязда».
[Ад уласн. імя.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)