агрэ́бкі, -аў (разм.).

Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза і пад.

Сабраць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агрэ́бкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. агрэ́бкі
Р. агрэ́бак
агрэ́бкаў
Д. агрэ́бкам
В. агрэ́бкі
Т. агрэ́бкамі
М. агрэ́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агрэ́бкі, -каў ед. нет, обл. огрёбки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агрэ́бкі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Рэшткі сена пасля стагавання, накладвання воза і пад. — На, яшчэ на рубель пакладзі агрэбкі. Закуска ж з цябе, помні, — ускінуў Чачык некалькі ахапкаў сябру пад ногі. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огрёбки мн., обл. агрэ́бкі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)