агра́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агра́рны |
агра́рная |
агра́рнае |
агра́рныя |
| Р. |
агра́рнага |
агра́рнай агра́рнае |
агра́рнага |
агра́рных |
| Д. |
агра́рнаму |
агра́рнай |
агра́рнаму |
агра́рным |
| В. |
агра́рны (неадуш.) агра́рнага (адуш.) |
агра́рную |
агра́рнае |
агра́рныя (неадуш.) агра́рных (адуш.) |
| Т. |
агра́рным |
агра́рнай агра́рнаю |
агра́рным |
агра́рнымі |
| М. |
агра́рным |
агра́рнай |
агра́рным |
агра́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
індустрыя́льна-агра́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
індустрыя́льна-агра́рны |
індустрыя́льна-агра́рная |
індустрыя́льна-агра́рнае |
індустрыя́льна-агра́рныя |
| Р. |
індустрыя́льна-агра́рнага |
індустрыя́льна-агра́рнай індустрыя́льна-агра́рнае |
індустрыя́льна-агра́рнага |
індустрыя́льна-агра́рных |
| Д. |
індустрыя́льна-агра́рнаму |
індустрыя́льна-агра́рнай |
індустрыя́льна-агра́рнаму |
індустрыя́льна-агра́рным |
| В. |
індустрыя́льна-агра́рны (неадуш.) індустрыя́льна-агра́рнага (адуш.) |
індустрыя́льна-агра́рную |
індустрыя́льна-агра́рнае |
індустрыя́льна-агра́рныя (неадуш.) індустрыя́льна-агра́рных (адуш.) |
| Т. |
індустрыя́льна-агра́рным |
індустрыя́льна-агра́рнай індустрыя́льна-агра́рнаю |
індустрыя́льна-агра́рным |
індустрыя́льна-агра́рнымі |
| М. |
індустрыя́льна-агра́рным |
індустрыя́льна-агра́рнай |
індустрыя́льна-агра́рным |
індустрыя́льна-агра́рных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агра́рны, ‑ая, ‑ае.
Сельскагаспадарчы, звязаны з землекарыстаннем, землеўладаннем. Аграрная краіна. Аграрная палітыка. Аграрная праграма. Аграрнае пытанне. Аграрнае заканадаўства. Аграрны крызіс. Аграрны раён. Аграрны рух.
[Лац. agrarius.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
поўнаўла́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае неабмежаваную, поўную ўладу. Толькі рэвалюцыя да канца вырашае аграрнае пытанне, робіць селяніна поўнаўладным гаспадаром над зямлёй. Кудраўцаў. Капытамі мераючы сажні, напралом падаўся у гушчар — дзікі, непакорны і паважны пушчы поўнаўладны гаспадар. А. Вольскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пыта́нне, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Зварот, які патрабуе адказу.
Адказаць на п.
Прамое п.
2. Тое ці іншае становішча, акалічнасць як прадмет вывучэння і меркавання, задача, якая патрабуе вырашэння, праблема.
Аграрнае п.
Нацыянальнае п.
3. чаго. Справа, акалічнасць, якая датычыцца чаго-н., залежыць ад чаго-н.
П. жыцця і смерці (надзвычай важная справа).
○
Адкрытае пытанне — нявырашанае пытанне.
Рытарычнае пытанне — стылістычны прыём у мове: сцверджанне ў форме пытання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пыта́нне, ‑я, н.
1. Зварот да каго‑н., які патрабуе адказу, тлумачэння і пад. Адказаць на пытанне. □ Маці закідала сына пытаннямі, плакала і смяялася. Колас. Жанчына падышла бліжэй І ўважліва паглядзела на Мішу. — А ты хто такі? На гэтае простае пытанне Міша чамусьці не змог адказаць адразу. Жычка.
2. Практычная або тэарэтычная задача, якая патрабуе вырашэння; праблема. Аграрнае пытанне. Нацыянальнае пытанне. Абмеркаваць надзённае пытанне. □ Сялянскае пытанне, вучылі М. Г. Чарнышэўскі і М. А. Дабралюбаў, можа быць вырашана толькі рэвалюцыйным шляхам, шляхам узброенага паўстання. Ларчанка. // Справа, аб’ект абмеркавання, увагі. Наташа ведала, гэта памочнік Паўла Пятровіча і што ён пачне абавязкова распытваць, па якому пытанню яна хоча бачыць сакратара. Шамякін.
3. толькі мн. (пыта́нні, ‑яў). Як састаўная частка назваў некаторых часопісаў, зборнікаў, артыкулаў, прысвечаных пэўнай галіне ведаў. «Пытанні мовазнаўства». «Пытанні перакладу».
•••
Адкрытае пытанне — нявырашанае пытанне.
Жаночае пытанне — пытанне аб становішчы жанчыны, жаночай працы, роўнасці жанчын у грамадзянскіх правах з мужчынамі.
Рытарычнае пытанне — стылістычны прыём у мове: сцверджанне ў форме пытання.
Балючае пытанне — надзённая, неабходная, але цяжкая для вырашэння задача.
Пытанне жыцця або смерці — пра што‑н. вельмі важнае.
Ставіць пытанне рубам гл. ставіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)