агра́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. агра́нка агра́нкі
Р. агра́нкі агра́нак
Д. агра́нцы агра́нкам
В. агра́нку агра́нкі
Т. агра́нкай
агра́нкаю		 агра́нкамі
М. агра́нцы агра́нках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агра́нка ж. огра́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аграні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, -ніце́, -ня́ць; агра́нены; зак., што (спец.).

Апрацаваць, зрабіўшы гранёным.

А. хрусталь.

|| незак. агра́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агра́нка, -і, М -нцы, ж. і агра́ньванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

огра́нка ж., спец. агра́ньванне, -ння ср., агра́нка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)