аго́рнуты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аго́рнуты аго́рнутая аго́рнутае аго́рнутыя
Р. аго́рнутага аго́рнутай
аго́рнутае		 аго́рнутага аго́рнутых
Д. аго́рнутаму аго́рнутай аго́рнутаму аго́рнутым
В. аго́рнуты (неадуш.)
аго́рнутага (адуш.)		 аго́рнутую аго́рнутае аго́рнутыя (неадуш.)
аго́рнутых (адуш.)
Т. аго́рнутым аго́рнутай
аго́рнутаю		 аго́рнутым аго́рнутымі
М. аго́рнутым аго́рнутай аго́рнутым аго́рнутых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́рнуты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аго́рнуты аго́рнутая аго́рнутае аго́рнутыя
Р. аго́рнутага аго́рнутай
аго́рнутае		 аго́рнутага аго́рнутых
Д. аго́рнутаму аго́рнутай аго́рнутаму аго́рнутым
В. аго́рнуты (неадуш.)
аго́рнутага (адуш.)		 аго́рнутую аго́рнутае аго́рнутыя (неадуш.)
аго́рнутых (адуш.)
Т. аго́рнутым аго́рнутай
аго́рнутаю		 аго́рнутым аго́рнутымі
М. аго́рнутым аго́рнутай аго́рнутым аго́рнутых

Кароткая форма: аго́рнута.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́рнуты

1. оку́танный;

2. о́бнятый, охва́ченный;

3. охва́ченный, объя́тый; погружённый;

4. оку́танный; покры́тый;

5. о́бнятый, охва́ченный;

6. окружённый;

1-6 см. агарну́ць 1, 2, 4-7;

7. см. абго́рнуты 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад агарнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрымо́тны, ‑ая, ‑ае.

Агорнуты дрымотай; санлівы, паўсонны. Дрымотны стан. □ У вёсцы было ціха, паўзмрочна, і адусюль веяла дрымотным спакоем. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осенённый

1. ахіну́ты, аго́рнуты, акры́ты;

2. асе́нены, натхнёны; см. осени́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

объя́тый ахо́плены; аго́рнуты; апанава́ны;

объя́тый пла́менем ахо́плены по́лымем;

объя́тый ду́мой апанава́ны ду́маю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ці́хі, -ая, -ае.

1. Ледзь чутны; нягучны.

Ц. голас.

Ц. шум дрэў.

2. Агорнуты цішынёй; зацішны.

Ц. вечар.

3. Без адзнак вялікага руху, спакойны.

Ціхая вёсачка.

Ціхае жыццё.

4. Лагодны, паслухмяны, пакорлівы.

Ц. чалавек.

Па натуры яна дзяўчына ціхая.

5. Які праходзіць спакойна, без буйных праяў.

Ціхая радасць.

6. Які не вызначаецца хуткасцю, павольны, марудны.

Ціхая хада.

|| памянш.-ласк. ці́хенькі, -ая, -ае.

|| наз. ці́хасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

о́бданный

1. (облитый) аблі́ты, мног. паабліва́ны;

2. (охваченный) ахо́плены;

3. перен. аго́рнуты, прані́заны; см. обда́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заду́маны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад задумаць.

2. у знач. прым. Агорнуты думкамі; задуменны, заклапочаны. Стомлены і крыху задуманы, Паддубны прывітаўся са Сцяпанам і моўчкі цяжка сеў на пень. Пестрак. Я запяю пра жыццё маладое, Больш я не буду задуманым, сумным! Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)