аго́льваць гл. агаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аго́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аго́льваю аго́льваем
2-я ас. аго́льваеш аго́льваеце
3-я ас. аго́львае аго́льваюць
Прошлы час
м. аго́льваў аго́львалі
ж. аго́львала
н. аго́львала
Загадны лад
2-я ас. аго́львай аго́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аго́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́льваць I несов., прям., перен. оголя́ть, обнажа́ть; см. агалі́ць I

аго́льваць II несов. обрива́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да агаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агалі́ць, агалю́, аго́ліш, аго́ліць; аго́лены; зак., каго-што.

1. Зняць адзенне, покрыва, верхні слой і пад.

Вясною аголіцца і выгарыць на сонцы бераг.

2. Пазбавіць дрэвы лісця і пад.

Віхор агаліў таполі.

3. перан. Зрабіць безабаронным, адкрытым для ворага.

А. фронт.

А. левы фланг.

4. перан. Выявіць сваю сутнасць, свой сапраўдны змест; стаць відавочным.

|| незак. агаля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і аго́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. агале́нне, -я, н. і аго́льванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обрива́ть несов. аго́льваць, абрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оголя́ть несов. агаля́ць, аго́льваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аго́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. агольваць — агаліць (у 1, 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аго́льванне ср. оголе́ние; обнаже́ние; см. аго́льваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)