агні́шча

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. агні́шча агні́шчы
Р. агні́шча агні́шчаў
агні́шч
Д. агні́шчу агні́шчам
В. агні́шча агні́шчы
Т. агні́шчам агні́шчамі
М. агні́шчы агні́шчах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́шча, -а, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

Купальскае а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агні́шча, ‑а, н.

1. Гіст. Прыстасаванне, дзе ў старажытнасць распальвалі і зберагалі агонь.

2. Месца лакалізацыі чаго‑н., крыніца, з якой што‑н. пашыраецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)