агні́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
агні́ста - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́ста нареч. пла́менно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агні́ста-барво́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агні́ста-барво́вы агні́ста-барво́вая агні́ста-барво́вае агні́ста-барво́выя
Р. агні́ста-барво́вага агні́ста-барво́вай
агні́ста-барво́вае
агні́ста-барво́вага агні́ста-барво́вых
Д. агні́ста-барво́ваму агні́ста-барво́вай агні́ста-барво́ваму агні́ста-барво́вым
В. агні́ста-барво́вы (неадуш.)
агні́ста-барво́вага (адуш.)
агні́ста-барво́вую агні́ста-барво́вае агні́ста-барво́выя (неадуш.)
агні́ста-барво́вых (адуш.)
Т. агні́ста-барво́вым агні́ста-барво́вай
агні́ста-барво́ваю
агні́ста-барво́вым агні́ста-барво́вымі
М. агні́ста-барво́вым агні́ста-барво́вай агні́ста-барво́вым агні́ста-барво́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́стаы́мны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агні́стаы́мны агні́стаы́мная агні́стаы́мнае агні́стаы́мныя
Р. агні́стаы́мнага агні́стаы́мнай
агні́стаы́мнае
агні́стаы́мнага агні́стаы́мных
Д. агні́стаы́мнаму агні́стаы́мнай агні́стаы́мнаму агні́стаы́мным
В. агні́стаы́мны (неадуш.)
агні́стаы́мнага (адуш.)
агні́стаы́мную агні́стаы́мнае агні́стаы́мныя (неадуш.)
агні́стаы́мных (адуш.)
Т. агні́стаы́мным агні́стаы́мнай
агні́стаы́мнаю
агні́стаы́мным агні́стаы́мнымі
М. агні́стаы́мным агні́стаы́мнай агні́стаы́мным агні́стаы́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́ста-залаты́

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агні́ста-залаты́ агні́ста-залата́я агні́ста-залато́е агні́ста-залаты́я
Р. агні́ста-залато́га агні́ста-залато́й
агні́ста-залато́е
агні́ста-залато́га агні́ста-залаты́х
Д. агні́ста-залато́му агні́ста-залато́й агні́ста-залато́му агні́ста-залаты́м
В. агні́ста-залаты́ (неадуш.)
агні́ста-залато́га (адуш.)
агні́ста-залату́ю агні́ста-залато́е агні́ста-залаты́я (неадуш.)
агні́ста-залаты́х (адуш.)
Т. агні́ста-залаты́м агні́ста-залато́й
агні́ста-залато́ю
агні́ста-залаты́м агні́ста-залаты́мі
М. агні́ста-залаты́м агні́ста-залато́й агні́ста-залаты́м агні́ста-залаты́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́стаы́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агні́стаы́жы агні́стаы́жая агні́стаы́жае агні́стаы́жыя
Р. агні́стаы́жага агні́стаы́жай
агні́стаы́жае
агні́стаы́жага агні́стаы́жых
Д. агні́стаы́жаму агні́стаы́жай агні́стаы́жаму агні́стаы́жым
В. агні́стаы́жы (неадуш.)
агні́стаы́жага (адуш.)
агні́стаы́жую агні́стаы́жае агні́стаы́жыя (неадуш.)
агні́стаы́жых (адуш.)
Т. агні́стаы́жым агні́стаы́жай
агні́стаы́жаю
агні́стаы́жым агні́стаы́жымі
М. агні́стаы́жым агні́стаы́жай агні́стаы́жым агні́стаы́жых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́ста-чырво́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агні́ста-чырво́ны агні́ста-чырво́ная агні́ста-чырво́нае агні́ста-чырво́ныя
Р. агні́ста-чырво́нага агні́ста-чырво́най
агні́ста-чырво́нае
агні́ста-чырво́нага агні́ста-чырво́ных
Д. агні́ста-чырво́наму агні́ста-чырво́най агні́ста-чырво́наму агні́ста-чырво́ным
В. агні́ста-чырво́ны (неадуш.)
агні́ста-чырво́нага (адуш.)
агні́ста-чырво́ную агні́ста-чырво́нае агні́ста-чырво́ныя (неадуш.)
агні́ста-чырво́ных (адуш.)
Т. агні́ста-чырво́ным агні́ста-чырво́най
агні́ста-чырво́наю
агні́ста-чырво́ным агні́ста-чырво́нымі
М. агні́ста-чырво́ным агні́ста-чырво́най агні́ста-чырво́ным агні́ста-чырво́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

агні́ста-чырво́ны о́гненно-кра́сный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́гненно-кра́сный агні́ста-чырво́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свяці́ла, ‑а, н.

1. ДМ ‑е. Нябеснае цела, якое выпраменьвае святло ў касмічную прастору або свеціць адбітым святлом. Сонца ж агніста паблісквае. Я шчодрасць свяціла цаню. Калачынскі. Мы вырваліся ў незямныя высі, Зірнулі ў твар нязведаных свяціл, І нашы мары з яваю зрасліся, Як пара дужых сакаліных крыл. Матэвушаў.

2. ДМ ‑у; чаго або якое. Чалавек, які набыў вялікую вядомасць у пэўнай сферы дзейнасці, праславіў навуку або культуру сваім талентам. [Кастусь:] — «Современник» чытаю даволі рэгулярна. І, ведаеш, у жнівеньскай кніжцы новае імя. Памяні маё слова, калі мы не дачакаліся новага свяціла. Ён рускі. Прозвішча — Дабралюбаў. Караткевіч. [Мікола:] — Вось дзівак! Ты пабачыш, якая там абарона будзе. Я чуў, што ўжо ідуць перагаворы з самымі лепшымі адвакацкімі свяціламі Варшавы. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)