аглу́хлы, -ая, -ае.

Які стаў глухім.

А. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аглу́хлы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аглу́хлы аглу́хлая аглу́хлае аглу́хлыя
Р. аглу́хлага аглу́хлай
аглу́хлае		 аглу́хлага аглу́хлых
Д. аглу́хламу аглу́хлай аглу́хламу аглу́хлым
В. аглу́хлы (неадуш.)
аглу́хлага (адуш.)		 аглу́хлую аглу́хлае аглу́хлыя (неадуш.)
аглу́хлых (адуш.)
Т. аглу́хлым аглу́хлай
аглу́хлаю		 аглу́хлым аглу́хлымі
М. аглу́хлым аглу́хлай аглу́хлым аглу́хлых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аглу́хлы огло́хший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аглу́хлы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў глухім. Аглухлы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огло́хший аглу́хшы, аглу́хлы, глухі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)