аге́нт

‘прычына’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аге́нт аге́нты
Р. аге́нту аге́нтаў
Д. аге́нту аге́нтам
В. аге́нт аге́нты
Т. аге́нтам аге́нтамі
М. аге́нце аге́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аге́нт

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аге́нт аге́нты
Р. аге́нта аге́нтаў
Д. аге́нту аге́нтам
В. аге́нта аге́нтаў
Т. аге́нтам аге́нтамі
М. аге́нце аге́нтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аге́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Асоба, упаўнаважаная ўстановай, прадпрыемствам для выканання службовых, дзелавых даручэнняў.

Страхавы а.

2. Шпіён.

|| прым. аге́нцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аге́нт I м. аге́нт;

сакрэ́тны а. — секре́тный аге́нт;

страхавы́ а. — страхово́й аге́нт;

парахо́дны а. — парохо́дный аге́нт

аге́нт II, -ту м. (действующая причина) аге́нт;

фізі́чныя (хімі́чныя) ~ты — физи́ческие (хими́ческие) аге́нты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аге́нт​I (лицо) аге́нт, -та м.;

дипломати́ческий аге́нт дыпламаты́чны аге́нт.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аге́нт​II (действующая причина) книжн. аге́нт, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аге́нт ​1, ‑а, М ‑нце, м.

1. Прадстаўнік арганізацыі, установы, які выконвае службовыя, дзелавыя даручэнні. Агент па забеспячэнню. Страхавы агент.

2. Асоба, якая з’яўляецца стаўленікам каго‑н., служыць чыім‑н. інтарэсам. Агенты імперыялізму.

3. Сакрэтны супрацоўнік разведкі якой‑н. дзяржавы; шпіён. Атраду таварыша Андрэя даручана ўстанавіць, ці не з’яўляецца гэты «бацька Рудольф» агентам гестапа. Мікуліч.

[Ад лац. agens, agentis — дзейны.]

аге́нт ​2, ‑а, М ‑нце, м.

Кніжн. Прычына, якая выклікае тыя або іншыя з’явы ў прыродзе. Мікробы, вірусы — інфекцыйныя агенты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аге́нт-ба́нк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аге́нт-ба́нк аге́нт-ба́нкі
Р. аге́нт-ба́нка аге́нт-ба́нкаў
Д. аге́нт-ба́нку аге́нт-ба́нкам
В. аге́нт-ба́нк аге́нт-ба́нкі
Т. аге́нт-ба́нкам аге́нт-ба́нкамі
М. аге́нт-ба́нку аге́нт-ба́нках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Аге́нт. Новае запазычанне праз рускую мову (гл. Крукоўскі, Уплыў, 78), дзе ў сваю чаргу з ням. Agent (XVII ст.) (Шанскі, 1, А, 39). Ст.-бел. аент (1666) (Булыка, Запазыч.) з ст.-польск. ajent (Фасмер, 1, 60).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пія́р-аге́нт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пія́р-аге́нт пія́р-аге́нты
Р. пія́р-аге́нта пія́р-аге́нтаў
Д. пія́р-аге́нту пія́р-аге́нтам
В. пія́р-аге́нта пія́р-аге́нтаў
Т. пія́р-аге́нтам пія́р-аге́нтамі
М. пія́р-аге́нце пія́р-аге́нтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)