Ага́ркі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ага́ркі
Р. Ага́ркаў
Д. Ага́ркам
В. Ага́ркі
Т. Ага́ркамі
М. Ага́рках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ага́рак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ага́рак ага́ркі
Р. ага́рка ага́ркаў
Д. ага́рку ага́ркам
В. ага́рак ага́ркі
Т. ага́ркам ага́ркамі
М. ага́рку ага́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Су́гаркі ’вугалькі, агаркі’, ’назва гульні, гарыпні’ (Ласт.). Ад гарэць, параўн. рус. горелка ’гульня, у якой становяцца парамі, а адзін спераду “гарыць”, ловіць’ (Ласт., 131).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)