агані́чны гл. агонія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агані́чны агані́чная агані́чнае агані́чныя
Р. агані́чнага агані́чнай
агані́чнае		 агані́чнага агані́чных
Д. агані́чнаму агані́чнай агані́чнаму агані́чным
В. агані́чны (неадуш.)
агані́чнага (адуш.)		 агані́чную агані́чнае агані́чныя (неадуш.)
агані́чных (адуш.)
Т. агані́чным агані́чнай
агані́чнаю		 агані́чным агані́чнымі
М. агані́чным агані́чнай агані́чным агані́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аго́нія, -і, ж.

Кананне, перадсмяротны стан арганізма.

|| прым. агані́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агони́ческий агані́чны;

агони́ческое состоя́ние агані́чны стан.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)