аганя́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аганя́ю аганя́ем
2-я ас. аганя́еш аганя́еце
3-я ас. аганя́е аганя́юць
Прошлы час
м. аганя́ў аганя́лі
ж. аганя́ла
н. аганя́ла
Загадны лад
2-я ас. аганя́й аганя́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аганя́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аганя́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да абагнаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ага́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ага́ню ага́нім
2-я ас. ага́ніш ага́ніце
3-я ас. ага́ніць ага́няць
Прошлы час
м. ага́ніў ага́нілі
ж. ага́ніла
н. ага́ніла
Дзеепрыслоўе
прош. час ага́ніўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Аганя́цца, аганяць хвастом ’адмахвацца (ад авадней, сляпнёў і інш.)’ (КЭС). Гл. агон.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)