агаля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
агаля́юся |
агаля́емся |
| 2-я ас. |
агаля́ешся |
агаля́ецеся |
| 3-я ас. |
агаля́ецца |
агаля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
агаля́ўся |
агаля́ліся |
| ж. |
агаля́лася |
| н. |
агаля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
агаля́йся |
агаля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
агаля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агаля́цца несов., возвр., страд., прям., перен. оголя́ться, обнажа́ться; см. агалі́цца I, агаля́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.
1. Незак. да агаліцца.
2. Зал. да агаляць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агалі́цца, агалю́ся, аго́лішся, аго́ліцца; зак.
1. Зняць вопратку, стаць голым (разм.).
2. Скінуць покрыва, лісце і пад.
Лес агаліўся.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць адкрытым, даступным для праціўніка.
Фронт агаліўся.
|| незак. агаля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. агале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
оголя́ться агаля́цца, аго́львацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аго́львацца несов., страд., см. агаля́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абго́львацца несов., возвр., страд., см. агаля́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обнажа́ться
1. агаля́цца;
2. перен. выкрыва́цца, раскрыва́цца, выяўля́цца;
3. страд. агаля́цца; выніма́цца; выкрыва́цца, раскрыва́цца, выяўля́цца; см. обнажа́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агале́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. агаляць — агаліць (у 1, 5 знач.); дзеянне і стан паводле дзеясл. агаляцца — агаліцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ска́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Агаляцца, адкрывацца (пра зубы).
2. Разм. Смяяцца, ухмыляцца. Быў момант, калі калыхнулася і адплыло крэсла і.. [Галіна Адамаўна] ўбачыла ажно тры Тамары, якія зларадна скаліліся. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)