агаво́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
| Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
| Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
| В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
| Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
| М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агаво́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
агаво́раны |
агаво́раная |
агаво́ранае |
агаво́раныя |
| Р. |
агаво́ранага |
агаво́ранай агаво́ранае |
агаво́ранага |
агаво́раных |
| Д. |
агаво́ранаму |
агаво́ранай |
агаво́ранаму |
агаво́раным |
| В. |
агаво́раны (неадуш.) агаво́ранага (адуш.) |
агаво́раную |
агаво́ранае |
агаво́раныя (неадуш.) агаво́раных (адуш.) |
| Т. |
агаво́раным |
агаво́ранай агаво́ранаю |
агаво́раным |
агаво́ранымі |
| М. |
агаво́раным |
агаво́ранай |
агаво́раным |
агаво́раных |
Кароткая форма: агаво́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
агаво́раны оговорённый; см. агавары́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агаво́раны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад агаварыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
огово́рённый
1. (оклеветанный) абгаво́раны;
2. (заранее условленный) абумо́ўлены, агаво́раны;
3. (с оговоркой) агаво́раны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выпадко́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’явіўся, узнік выпадкова, нечакана; непрадугледжаны. Выпадковы спадарожнік. Выпадковы госць.
2. Які адбываецца ад выпадку да выпадку, не заўсёды. Выпадковыя наведванні. Выпадковыя заработкі.
3. Не агавораны пэўнымі правіламі, патрабаваннямі. Выпадковы рэпертуар. Выпадковыя назіранні. // Пра чалавека, які займае якое‑н. месца беспадстаўна.
4. Не абумоўлены непасрэднай прычынай. Выпадковы поспех.
5. Учынены без намеру. [Ягупла].. сказаў у прысутнасці прафесара лішняе і хацеў цяпер, каб словы ягоныя прафесар прыняў як выпадковыя. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)