агаво́раны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агаво́раны агаво́раная агаво́ранае агаво́раныя
Р. агаво́ранага агаво́ранай
агаво́ранае
агаво́ранага агаво́раных
Д. агаво́ранаму агаво́ранай агаво́ранаму агаво́раным
В. агаво́раны (неадуш.)
агаво́ранага (адуш.)
агаво́раную агаво́ранае агаво́раныя (неадуш.)
агаво́раных (адуш.)
Т. агаво́раным агаво́ранай
агаво́ранаю
агаво́раным агаво́ранымі
М. агаво́раным агаво́ранай агаво́раным агаво́раных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агаво́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. агаво́раны агаво́раная агаво́ранае агаво́раныя
Р. агаво́ранага агаво́ранай
агаво́ранае
агаво́ранага агаво́раных
Д. агаво́ранаму агаво́ранай агаво́ранаму агаво́раным
В. агаво́раны (неадуш.)
агаво́ранага (адуш.)
агаво́раную агаво́ранае агаво́раныя (неадуш.)
агаво́раных (адуш.)
Т. агаво́раным агаво́ранай
агаво́ранаю
агаво́раным агаво́ранымі
М. агаво́раным агаво́ранай агаво́раным агаво́раных

Кароткая форма: агаво́рана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

агаво́раны оговорённый; см. агавары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агаво́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад агаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

огово́рённый

1. (оклеветанный) абгаво́раны;

2. (заранее условленный) абумо́ўлены, агаво́раны;

3. (с оговоркой) агаво́раны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпадко́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’явіўся, узнік выпадкова, нечакана; непрадугледжаны. Выпадковы спадарожнік. Выпадковы госць.

2. Які адбываецца ад выпадку да выпадку, не заўсёды. Выпадковыя наведванні. Выпадковыя заработкі.

3. Не агавораны пэўнымі правіламі, патрабаваннямі. Выпадковы рэпертуар. Выпадковыя назіранні. // Пра чалавека, які займае якое‑н. месца беспадстаўна.

4. Не абумоўлены непасрэднай прычынай. Выпадковы поспех.

5. Учынены без намеру. [Ягупла].. сказаў у прысутнасці прафесара лішняе і хацеў цяпер, каб словы ягоныя прафесар прыняў як выпадковыя. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)