авіяма́тка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
авіяма́тка |
авіяма́ткі |
| Р. |
авіяма́ткі |
авіяма́так |
| Д. |
авіяма́тцы |
авіяма́ткам |
| В. |
авіяма́тку |
авіяма́ткі |
| Т. |
авіяма́ткай
авіяма́ткаю |
авіяма́ткамі |
| М. |
авіяма́тцы |
авіяма́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
авіяма́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Тое, што і авіяносец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
авиама́тка мор., уст. авіяма́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)