аві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аві́ты аві́тая аві́тае аві́тыя
Р. аві́тага аві́тай
аві́тае		 аві́тага аві́тых
Д. аві́таму аві́тай аві́таму аві́тым
В. аві́ты (неадуш.)
аві́тага (адуш.)		 аві́тую аві́тае аві́тыя (неадуш.)
аві́тых (адуш.)
Т. аві́тым аві́тай
аві́таю		 аві́тым аві́тымі
М. аві́тым аві́тай аві́тым аві́тых

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аві́ты аві́тая аві́тае аві́тыя
Р. аві́тага аві́тай
аві́тае		 аві́тага аві́тых
Д. аві́таму аві́тай аві́таму аві́тым
В. аві́ты (неадуш.)
аві́тага (адуш.)		 аві́тую аві́тае аві́тыя (неадуш.)
аві́тых (адуш.)
Т. аві́тым аві́тай
аві́таю		 аві́тым аві́тымі
М. аві́тым аві́тай аві́тым аві́тых

Кароткая форма: аві́та.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

частако́л, ‑у, м.

Агароджа, плот, зроблены з калоў, паўбіваных блізка адзін каля аднаго. Сланечнік галаву цяжкую праз частакол прасунуў, грэецца — холад даймае патрошку. Барадулін. / Пра расліны, якія пасаджаны або растуць у адну прамую лінію, адна каля адной. Змрокам авіты бяроз частакол Вецер за вокнамі клоніць. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)