авіва́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
авіва́ю |
авіва́ем |
| 2-я ас. |
авіва́еш |
авіва́еце |
| 3-я ас. |
авіва́е |
авіва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
авіва́ў |
авіва́лі |
| ж. |
авіва́ла |
| н. |
авіва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
авіва́й |
авіва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
авіва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
авіва́ць несов., разг., см. абвіва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
авіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да авіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
овива́ть несов. абвіва́ць, авіва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
авіва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да авіцца.
2. Зал. да авіваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)