аво́ська
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
аво́ська |
аво́ські |
| Р. |
аво́ські |
аво́сек |
| Д. |
аво́сьцы |
аво́ськам |
| В. |
аво́ську |
аво́ські |
| Т. |
аво́ськай
аво́ськаю |
аво́ськамі |
| М. |
аво́сьцы |
аво́ськах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аво́ська ж., разг. аво́ська
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аво́ська прост. аво́ська, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аво́ська, ‑і, ДМ ‑сьцы; Р мн. ‑сек; ж.
Разм. Сеткаватая сумка для прадуктаў, дробных рэчаў; сетка (у 4 знач.). Катэр пагойдвала, да прычала спяшаліся людзі з сумкамі, з авоськамі. Арабей. У вагоне — амаль пуста, едуць дзве немаладыя пары з поўнымі кошыкамі і авоськамі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)