ава́рцы, -аў, адз. -рац, -рца, м.

Народ, які складае частку насельніцтва паўночнага Каўказа (Дагестана, Азербайджана і інш.).

|| ж. ава́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. ава́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ава́рцы, ‑аў; адз. аварац, ‑рца, м.; аварка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. аваркі, ‑рак; ж.

Народ, які складае частку насельніцтва Дагестанскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ава́рка ава́ркі
Р. ава́ркі ава́рак
Д. ава́рцы ава́ркам
В. ава́рку ава́рак
Т. ава́ркай
ава́ркаю		 ава́ркамі
М. ава́рцы ава́рках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ава́рац,

гл. аварцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́рка,

гл. аварцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ава́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ава́рац ава́рцы
Р. ава́рца ава́рцаў
Д. ава́рцу ава́рцам
В. ава́рца ава́рцаў
Т. ава́рцам ава́рцамі
М. ава́рцу ава́рцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)