аванза́ла, -ы, мн. -ы, -за́л, ж.

Пярэдняя зала, пакой перад галоўнай залай у вялікіх грамадскіх памяшканнях, палацах.

|| прым. аванза́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аванза́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аванза́ла аванза́лы
Р. аванза́лы аванза́л
Д. аванза́ле аванза́лам
В. аванза́лу аванза́лы
Т. аванза́лай
аванза́лаю		 аванза́ламі
М. аванза́ле аванза́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аванза́ла ж. аванза́л м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аванза́ла, ‑ы, ж.

Пярэдняя зала, пакоі перад галоўнай залай у вялікіх грамадой памяшканнях, палацах.

[Ад фр. avant — перад і salle — зала.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аванза́л м. аванза́ла, -лы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)