абіяці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. абіяці́н
Р. абіяці́ну
Д. абіяці́ну
В. абіяці́н
Т. абіяці́нам
М. абіяці́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абіяці́н, -ну м., хим. абиети́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абиети́н хим. абіяці́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)