абісі́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. абісі́нка абісі́нкі
Р. абісі́нкі абісі́нак
Д. абісі́нцы абісі́нкам
В. абісі́нку абісі́нак
Т. абісі́нкай
абісі́нкаю		 абісі́нкамі
М. абісі́нцы абісі́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абісі́нка,

гл. абісінцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абісі́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Ранейшая назва насельніцтва Эфіопіі (Абісініі); эфіопы.

|| ж. абісі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. абісі́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абисси́нка абісі́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абісі́нцы, ‑аў; адз. абісінец, ‑нца, м.; абісінка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. абісінкі, ‑нак; ж.

Ранейшая назва асноўнага насельніцтва Эфіопіі (Абісініі); эфіопы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)