абіра́ць гл. абраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абіра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абіра́ю абіра́ем
2-я ас. абіра́еш абіра́еце
3-я ас. абіра́е абіра́юць
Прошлы час
м. абіра́ў абіра́лі
ж. абіра́ла
н. абіра́ла
Загадны лад
2-я ас. абіра́й абіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абіра́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абіра́ць несов.

1. (плоды и т.п.) снима́ть, обира́ть;

2. (скорлупу, кожуру) чи́стить;

3. (обкрадывать) обира́ть;

4. см. выбіра́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

1. Незак. да абабраць.

2. Незак. да абраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абра́ць, абяру́, абярэ́ш, абярэ́; абяро́м, абераце́, абяру́ць; абяры́; абра́ны; зак., каго-што.

Тое, што і выбраць.

А. дэпутата.

|| незак. абіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абра́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обира́ть несов., разг.

1. (собирать) абіра́ць;

2. (грабить) абіра́ць, абдзіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абіра́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да абіраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абіраць — абабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; незак., каго-што.

1. Забіраць сілай, разбоем што-н. у каго-н.; грабіць.

Р. людзей.

2. перан. Разараць паборамі, падаткамі; абіраць (разм.).

|| зак. абрабава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; наз. абрабава́нне, -я, н.

|| наз. рабава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паабіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм.

1. Абабраць усё, многае. Паабіраць яблыкі.

2. і без дап. Абіраць некаторы час. Паабіраў хлапчук гадзіну вішні і пайшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)