абшыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абшыва́нне
Р. абшыва́ння
Д. абшыва́нню
В. абшыва́нне
Т. абшыва́ннем
М. абшыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшыва́нне ср.

1. обшива́ние, обши́вка ж.; окаймле́ние; опу́шивание, опуше́ние, опу́шка ж.; обта́чивание, обта́чка ж.;

2. обшива́ние, обши́вка ж.;

3. разг. обшива́ние;

1-3 см. абшыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшываць — абшыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшы́ць, -шы́ю, -шы́еш, -шы́е; -шы́ты; зак.

1. што. Прышыць па краях або паверхні; зашыць у што-н.

А. паліто футрам.

А. пасылку палатном.

2. што. Абабіць дошкамі, бляхай і пад.

А. хату.

3. каго-што. Пашыць усё неабходнае для каго-н. (разм.).

А. усю сям’ю.

|| незак. абшыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абшыва́нне, -я, н. і абшы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

|| прым. абшы́вачны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Абшывачныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обта́чка ж., сапожн. абшыва́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обшива́ние

1. абшыва́нне, -ння ср.; аблямо́ўванне, -ння ср.;

2. плот., техн. абшыва́нне, -ння ср., абшалёўванне, -ння ср.; абіва́нне, -ння ср.;

3. разг. абшыва́нне, -ння ср.; см. обшива́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обта́чивание​I абшыва́нне, -ння ср.; см. обта́чивать​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опуше́ние апушэ́нне, -ння ср., апу́шванне, -ння ср.; абшыва́нне, -ння ср. (фу́трам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перешива́ние

1. перашыва́нне, -ння ср.;

2. абшыва́нне на́нава, абабіва́нне на́нава; см. перешива́ть​ 2, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

переши́вка ж.

1. перашы́ўка, -кі ж., перашыва́нне, -ння ср.;

2. абшы́ўка на́нава, абшыва́нне на́нава, абабіва́нне на́нава; см. перешива́ть​ 2, 3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)