абшчы́пваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абшчы́пваю |
абшчы́пваем |
| 2-я ас. |
абшчы́пваеш |
абшчы́пваеце |
| 3-я ас. |
абшчы́пвае |
абшчы́пваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абшчы́пваў |
абшчы́пвалі |
| ж. |
абшчы́пвала |
| н. |
абшчы́пвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абшчы́пвай |
абшчы́пвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
абшчы́пваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абшчы́пваць несов. общи́пывать, ощи́пывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абшчы́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абшчыпаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абшчы́пвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да абшчыпваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
общи́пывать несов. абшчы́пваць; абскуба́ць, аскуба́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дашчыпа́ць, ‑шчыплю, ‑шчыплеш, ‑шчыпле; заг. дашчыпі; зак., што.
Скончыць шчыпаць, абшчыпваць што‑н. Гусі дашчыпалі траву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ощи́пывать несов. ашчы́пваць, абшчы́пваць; (перья, волосы) аскуба́ць, аску́бваць, абскуба́ць, абску́бваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Мыла́ты ’бязрогі (карова)’, (чэрв., Нар. лекс.). Славен. miiliti ’абшчыпваць’, ’вырываць’, ’пасціся’, серб.-харв. омули- ти се ’адарваць, адвязацца’, балг. шмуля ’абтрасае, абшчыпвае’. Стары балтызм. Параўн. літ. [mulas, smilias, лат. šmauls ’без рог’, а таксама літ. gumulą і kamuolys ’тс’ (Шульц, KZ, 40, 566; Бязлай, 2, 206 і 208).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Пачахры́цца, лун. почохрыцца ’пачасацца’, бяроз. пону‑ Xрыць ’пачасаць’ (Шатал.), драг. почухрэтэ (Лучыц-Федарэц). Параўн. таксама брасл., ігн., даўг., астрав., шальч., трон. чихраць. чохраць ’часаць (воўну)’, чохры ’машына для часання воўны’ (Сл. ПЗБ), укр. чухран ’тс’, укр. гуц. чіхратий ’калматы’ чіхратися ’часацца, але не грэбенем’, чухати(ся) ’тс’ рус. арханг. чехор ’задзіра’, чехорньш ’задзірака’, польск. czochrać się ’калмаціць’, чэш. čechrati, славен. čeh(lj)aiit ćóhati ’тс’ серб.-харв. чехати ’абшчыпваць, абрываць’. Экспрэсіўнае ўтварэнне ад česati > !!!acau̯b (гл.), параўн. валаш. čechlať ’расчэсваць воўну’, славац. cech rať sa ’прачосваць валасы’, czechry ’пачассе’ (Махэк₂, 96), польск. czochrać ’часаць жывёл’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)