абшмаргну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшмаргну́ абшмаргнё́м
2-я ас. абшмаргне́ш абшмаргняце́
3-я ас. абшмаргне́ абшмаргну́ць
Прошлы час
м. абшмаргну́ў абшмаргну́лі
ж. абшмаргну́ла
н. абшмаргну́ла
Загадны лад
2-я ас. абшмаргні́ абшмаргні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абшмаргну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшмаргну́ць сов.

1. однокр., разг. оборва́ть;

а. лісты́ з галі́нкі — оборва́ть ли́стья с ве́тки;

2.: а. па́лец слегка́ пора́нить па́лец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшмаргну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да абшморгаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае, -аны; зак., што (разм.).

Шморгаючы, сарваць лісце і пад.

А. бярозавае лісце.

|| незак. абшмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. абшмаргну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ашмаргну́ць сов., разг., см. абшмаргну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшмо́ргнуты разг. обо́рванный; см. абшмаргну́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшмо́ргнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшмо́рганы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшморгваць — абшмаргнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабшмо́ргваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Абшмаргнуць усё, многае. Паабшморгваць лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)