абшва́біць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшва́блю абшва́бім
2-я ас. абшва́біш абшва́біце
3-я ас. абшва́біць абшва́бяць
Прошлы час
м. абшва́біў абшва́білі
ж. абшва́біла
н. абшва́біла
Загадны лад
2-я ас. абшва́б абшва́бце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшва́біўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Абшва́біць ’абакрасці, абыграць’ (Нас.), відаць < польск. oszwabić ’ашукаць’ да szwab ’шваб, пагардлівая назва немца’. Параўн., аднак, бел. шваб, швабіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)