абшалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.

Абабіць, абшыць шалёўкай.

А. хату.

|| незак. абшалёўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абшалёўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшалява́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абшалю́ю абшалю́ем
2-я ас. абшалю́еш абшалю́еце
3-я ас. абшалю́е абшалю́юць
Прошлы час
м. абшалява́ў абшалява́лі
ж. абшалява́ла
н. абшалява́ла
Загадны лад
2-я ас. абшалю́й абшалю́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абшалява́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абшалява́ць сов. обши́ть (досками); (снизу — ещё) подши́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Абабіць, абшыць што‑н. шалёўкай. Змайстраваў [Клім] аканіцы, а вуглы, акуратна абрэзаўшы, абшаляваў. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшалява́ны обши́тый; подши́тый; см. абшалява́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абшалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшалява́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абшалёўваць — абшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ашалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Тое, што і абшаляваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабшалёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Абшаляваць усё, многае. Паабшалёўваць сцены дошкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)