абціска́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абціска́нне
Р. абціска́ння
Д. абціска́нню
В. абціска́нне
Т. абціска́ннем
М. абціска́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абціска́нне ср.

1. тех. обжи́м м., обжима́ние, обжи́мка ж.;

2. обми́н м.;

1, 2 см. абці́снуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціскаць — абціснуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обжима́ние абціска́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обжи́м м., техн. абціска́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обжа́тие спец. абціска́нне, -ння ср.; см. обжа́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обми́н м., спец. абміна́нне, -ння ср., абто́птванне, -ння ср., абціска́нне, -ння ср.; см. обмина́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)