абці́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абці́рачны |
абці́рачная |
абці́рачнае |
абці́рачныя |
| Р. |
абці́рачнага |
абці́рачнай
абці́рачнае |
абці́рачнага |
абці́рачных |
| Д. |
абці́рачнаму |
абці́рачнай |
абці́рачнаму |
абці́рачным |
| В. |
абці́рачны (неадуш.)
абці́рачнага (адуш.) |
абці́рачную |
абці́рачнае |
абці́рачныя (неадуш.)
абці́рачных (адуш.) |
| Т. |
абці́рачным |
абці́рачнай
абці́рачнаю |
абці́рачным |
абці́рачнымі |
| М. |
абці́рачным |
абці́рачнай |
абці́рачным |
абці́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абці́рачны спец. обти́рочный;
~нае рыззё — обти́рочное тряпьё
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абці́рачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Прызначаны для абціркі (у 2 знач.). Абцірачны матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абці́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (разм.).
1. гл. абцерці.
2. Тое, чым абціраюць што-н.
|| прым. абці́рачны, -ая, -ае (спец.).
А. матэрыял.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
обти́рочный спец. абці́рачны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)