абцячы́, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -цячэ́; зак.

1. каго-што. Абагнуць, абысці сваім цячэннем.

Рака абцякла вёску з абодвух бакоў.

2. Сцячы з чаго-н. мокрага (пра вадкасць).

Вада абцякла з адзення.

|| незак. абцяка́ць, -а́е.

|| наз. абцяка́нне, -я н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абцячы́

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. абцячэ́ абцяку́ць
Прошлы час
м. абцё́к абцяклі́
ж. абцякла́
н. абцякло́

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абцячы́ сов.

1. прям., перен. обте́чь;

2. разг. стечь;

1, 2 см. абцяка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абцячы́, ‑цячэ.

Зак. да абцякаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяка́ць гл. абцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абцяка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцякаць — абцячы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обте́чь сов. абцячы́; (обойти) абысці́;

та́нки обтекли́ фланг проти́вника та́нкі абцяклі́ (абышлі́) фланг праці́ўніка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)