абця́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абця́ты абця́тая абця́тае абця́тыя
Р. абця́тага абця́тай
абця́тае		 абця́тага абця́тых
Д. абця́таму абця́тай абця́таму абця́тым
В. абця́ты (неадуш.)
абця́тага (адуш.)		 абця́тую абця́тае абця́тыя (неадуш.)
абця́тых (адуш.)
Т. абця́тым абця́тай
абця́таю		 абця́тым абця́тымі
М. абця́тым абця́тай абця́тым абця́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абця́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абця́ты абця́тая абця́тае абця́тыя
Р. абця́тага абця́тай
абця́тае		 абця́тага абця́тых
Д. абця́таму абця́тай абця́таму абця́тым
В. абця́ты (неадуш.)
абця́тага (адуш.)		 абця́тую абця́тае абця́тыя (неадуш.)
абця́тых (адуш.)
Т. абця́тым абця́тай
абця́таю		 абця́тым абця́тымі
М. абця́тым абця́тай абця́тым абця́тых

Кароткая форма: абця́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абця́ты обру́бленный, обре́занный, око́рнанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абця́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абцяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абця́ць, абатну́, абатне́ш, абатне́; абатнём, абатняце́, абатну́ць; абатні́; абця́ты; зак.

1. што. Абсячы, абрэзаць канцы чаго-н.

А. сукі дрэва.

2. перан., каго-што. Раптоўна спыніць якое-н. дзеянне.

|| незак. абціна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. абціна́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)