Verbum

анлайнавы слоўнік

абцяжа́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абцяжа́рванне ср.

1. обремене́ние, отягоще́ние;

2. перен. обремене́ние, отягоще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абцяжа́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абцяжарваць — абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абцяжа́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -жа́р; -раны; зак., каго-што.

1. Зрабіць цяжкім.

Плады абцяжарылі дрэўцы.

2. Выклікаць адчуванне стомленасці.

Зморанасць абцяжарыла рукі і ногі.

3. перан. Нарабіць цяжкасцей, клопату.

А. даручэннямі, просьбамі.

|| незак. абцяжа́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абцяжа́ранне, -я, н. і абцяжа́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ацяжа́рванне ср., см. абцяжа́рванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отягоще́ние абцяжа́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обремене́ние абцяжа́ранне, -ння ср., абцяжа́рванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)