абхіна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абхіна́ю абхіна́ем
2-я ас. абхіна́еш абхіна́еце
3-я ас. абхіна́е абхіна́юць
Прошлы час
м. абхіна́ў абхіна́лі
ж. абхіна́ла
н. абхіна́ла
Загадны лад
2-я ас. абхіна́й абхіна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абхіна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абхіна́ць несов., см. ахіна́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абхіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхінуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Тое, што і ахінуць.

|| незак. абхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абхіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абхінуцца.

2. Зал. да абхінаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)