абхваці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абхвачу́ абхва́цім
2-я ас. абхва́ціш абхва́ціце
3-я ас. абхва́ціць абхва́цяць
Прошлы час
м. абхваці́ў абхваці́лі
ж. абхваці́ла
н. абхваці́ла
Загадны лад
2-я ас. абхваці́ абхваці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час абхваці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абхваці́ць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., каго-што.

Тое, што і абхапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхва́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абхваціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхваціць. [Аўгіня] абхватвае.. [Мартына] рукамі за шыю, прынікае да яго твару. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обхвати́ть сов., в разн. знач. абхапі́ць, абхваці́ць; (обнять) абня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)