абхарашы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абхарашу́ |
абхаро́шым |
| 2-я ас. |
абхаро́шыш |
абхаро́шыце |
| 3-я ас. |
абхаро́шыць |
абхаро́шаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
абхарашы́ў |
абхарашы́лі |
| ж. |
абхарашы́ла |
| н. |
абхарашы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
абхарашы́ |
абхарашы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
абхарашы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
абхарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак., каго-што.
Прыдаць каму‑, чаму‑н. належны выгляд, упрыгожыць; паправіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абхаро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да абхарашыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахарашы́ць, ‑рашу, ‑рошыш, ‑рошыць; зак.
Разм. Тое, што і абхарашыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)