абха́зы, ‑аў; адз. абхаз, ‑за, м.; абхазка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. абхазкі, ‑зак; ж.

Народ, які складае карэннае насельніцтва Абхазскай АССР.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абха́зы і абха́зцы, -аў, адз. абха́з, -а і абха́зец, -зца, м.

Народ, які складае асноўнае, карэннае насельніцтва Абхазіі.

|| ж. абха́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак.

|| прым. абха́зскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абха́з,

гл. абхазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абха́зка,

гл. абхазы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абха́з

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. абха́з абха́зы
Р. абха́за абха́заў
Д. абха́зу абха́зам
В. абха́за абха́заў
Т. абха́зам абха́замі
М. абха́зе абха́зах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)