абуджа́льны, -ая, -ае.

Які абуджае да чаго-н.; пабуджальны.

А. заклік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абуджа́льны абуджа́льная абуджа́льнае абуджа́льныя
Р. абуджа́льнага абуджа́льнай
абуджа́льнае		 абуджа́льнага абуджа́льных
Д. абуджа́льнаму абуджа́льнай абуджа́льнаму абуджа́льным
В. абуджа́льны (неадуш.)
абуджа́льнага (адуш.)		 абуджа́льную абуджа́льнае абуджа́льныя (неадуш.)
абуджа́льных (адуш.)
Т. абуджа́льным абуджа́льнай
абуджа́льнаю		 абуджа́льным абуджа́льнымі
М. абуджа́льным абуджа́льнай абуджа́льным абуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абуджа́льны

1. возбужда́ющий;

2. побуди́тельный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які абуджае да чаго‑н.; пабуджальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)