абтынкава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Тое, што і атынкаваць.

А. сцены дома.

|| незак. абтынко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абтынко́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абтынкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абтынку́ю абтынку́ем
2-я ас. абтынку́еш абтынку́еце
3-я ас. абтынку́е абтынку́юць
Прошлы час
м. абтынкава́ў абтынкава́лі
ж. абтынкава́ла
н. абтынкава́ла
Загадны лад
2-я ас. абтынку́й абтынку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абтынкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абтынкава́ць сов., см. атынкава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Тое, што і атынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оштукату́рить сов. атынкава́ць, абтынкава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абтынко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абтынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абтынкава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абтынкаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)